تهران مدرن هاپکیدو

هر ورزشی لباس و جای مخصوص خود میخواهد

تُبُک (یونیفورم)

گرچه در آموختن هنر رزمی هاپکیدو یونیفورم اصل نیست لکن به هنرجو در شروع آموزش دستور خریداری تُبُک یا "گی" سنگین مانند آنچه که در جودو استفاده می شود را می دهند. این لباس ضخیمتر و بلندتر از لیاس کاراته است. این امر مخصوصاً جهت انجام تکنیکهای پرتابی هاپکیدو و درگیری دست حریف با لباس مهم است. زیرا جنس لباس مانع می شود لباس به راحتی پاره شود.

دُجانگ

جهت تمرین هاپکیدو نیاز به محلی برای انجام عملیات و قرار دادن وسایل تمرین هست. تنها چیز مهم و اساسی برای آموزش، یک تشک سفت جهت تمرین افتها و تکنیکهای پرتابی است. از دیگر وسایل مورد نیاز دُجانگ میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

1)      آیینه بزرگ و قدی برای هنرجویان بهنگام تمرین فرمها و دیگر تکنیکها جهت مشاهده حرکات خود.

2)      "هیت" وسیله ای از جنس لاستیک یا ابر ضخیم برای وارد آوردن ضربات پا به آن

3)      کیسه معلق جهت تمرین ضربات دست و پا

4)      چاقو و چوبدستیهای متعدد جهت تمرین فنون دفاع شخصی

5)      وزنه به منظور تمرینات تقویتی دست و پا

6)      کلاه و دستکش جهت محافظت افراد در مبارزه های آزاد فول کنتاکت. آموزشگاه هاپکیدو باید به اندازه کافی برای تمرین و حرکت وسیع باشد. همچنین دارای مجاری هوایی مناسب بمنظور ایجاد یک اتمسفر پاکیزه برای تنفس باشد.